2 Ιουνίου 2007

Σάββατο

Όχι δεν έχει να κάνει με τους Black Sabbath το post (παρά την παραπλανητική εικόνα) ούτε με τίποτα περίεργο. Το Σάββατο από μόνο του είναι λίγο περίεργο σαν μέρα γιατί για άλλους είναι μέρα εργάσιμη, για τους περισσότερους η πρώτη από δυο μέρες αργίας και για όλους (σχεδόν) ημέρα που το ρίχνουν έξω. Μέχρι στιγμής για μένα ήταν λίγο από όλα αλλά από σήμερα μόνο το δεύτερο. Τέλειωσαν τα μαθήματα που είχα το πρωί ενώ ταυτόχρονα δε βρίσκω άνθρωπο για ένα καφέ. Πωπω πρόβλημα ε; Που να ήθελα και κάτι παραπάνω όμως. Ο ένας βγήκε το πρωί και δεν ξαναβγαίνει. Ο άλλος παει με κάτι συναδέλφους. Άλλος έφυγε για μπάνια, άλλος για δουλειά, άλλος δεν ήρθε το ΣΚ. Με μια πρόταση άλλος για Χίο τράβηξε άλλος για Μυτιλήνη. Η απορία μου σε παρόμοιες καταστάσεις ήταν από πάντα η ίδια: τι θα γίνει όταν όλοι αυτοί/αυτές αποκτήσουν (σταθερή) δουλειά και (σταθερή) σχέση. Θα τους θυμόμαστε πάντως :)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

\beqinquote
Tι θα γίνει όταν όλοι αυτοί/αυτές αποκτήσουν (σταθερή) δουλειά
\endquote
Με τον όρο σταθερή δουλειά τί εννοούμε?
Αν εννοούμε δημόσιο θα πρέπει να απογοητευτούμε. Πάει, έκλεισε το μαγαζί. 1000000 άτομα έχει εξαιτίας των 2 κεντροαριστερών κυβερνήσεων που έχουμε-είχαμε. Όποιος κόλλησε αφίσες κόλλησε. Οι υπόλοιποι ας πάρουν τα αρχίδια τους και ας χαρούν την δημοκρατία την δημοσίων υπαλλήλων. (Εδώ το φέρνω-εκεί το πάω πάντα καταλήγω στο αγαπημένο μου σημείο) Ας χαιρόμαστε όλοι τον τροχονόμο του ΟΑΕΔ