22 Νοεμβρίου 2007

RR

Ακούω τους φίλους μου να μιλάνε για σήριαλ στην tv και δεν ξέρω ούτε ένα. Το μόνο κακό που βρίσκω σε αυτό είναι είναι ότι δεν συμμετέχω στη συζήτηση! Προτιμώ να χάνω το χρόνο μου αλλού και όχι σε αυτά. Μόνο λίγη μπάλα και κανένας Λαζόπουλος λένε στην tv σήμερα.
Το χω δηλώσει ότι είμαι φαν του ραδιοφώνου και ειδικά των εκπομπών επικοινωνίας. Και δεν εννοώ αυτές που μιλάνε για να μιλάνε αλλά αυτές που έχουν πλάκα ή πραγματεύονται κάτι της προκοπής. Σε αθλητικά ραδιόφωνα έχει μπλα μπλα αλλά για ευτελή θέματα (πως πάει η ομάδα, τι φοράει ο προπονητής κλπ).
Από μουσικής άποψης πως πάμε όμως; Στην πόλη υπάρχουν 3-4 σταθμοί που λένε ότι παίζουν κατά κύριο λόγο ροκ. Είναι όμως τόσο πανομοιότυπο το playlist τους και τόσο soft οι επιλογές τους που καταντάν easy listening. Το rock όμως δεν είναι τέτοιου είδους μουσική. Είναι για να καρφώνεσαι, να γοητεύεσαι, να ενθουσιάζεσαι και άλλα τόσα συναισθήματα. Κάποτε ο 1055 έπαιζε κάτι τέτοιο. Και δεν το λέω γιατί είχε metal ζώνη (έτσι κι αλλιώς δεν την άκουγα). Τώρα μου φαίνεται πιο ενδιαφέρων είναι ο Βακάρος παρά οι υπόλοιποι που μου παίζουν ότι και ο Republic. Που καταλήγω; Mp3 στο PC, CD στο CD player και κασετούλα στο αμάξι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: