12 Φεβρουαρίου 2010

Να ζήσει η εκπαίδευση

Το εκπαιδευτικό σύστημα και ειδικά ο κάθε λογής προϊστάμενός του, είναι για τον πούτσο (θα βρίσω πιο πολύ παρακάτω). Αν δεν υπάρχει αξιολόγηση και έλεγχος επαφίεται στον πατριωτισμό του κάθε ένα που μπαίνει στην τάξη αν κάνει δουλειά και αν βοηθάει στη μόρφωση. Όπως και ο κάθε πολιτικός (αυτή είναι Η βρισιά) που τη βλέπει θεός και αλλάζει τα φώτα στο σύστημα, δημιουργώντας μεγαλύτερα προβλήματα. Πολύ μεγάλη συζήτηση με πολλές παραμέτρους.
Παρά τις συνθήκες αυτές , φέτος στο σχολείο που είμαι περνάμε μια χαρά. Τα τμήματα που έχω, αν και δεν είναι και το πιο πρόσφορο έδαφος, διδάσκω μαθήματα πληροφορικής (και όχι χρήση Η/Υ) και κάτι σου μένει. Οι συνάδελφοι είναι (σχεδόν όλοι) χαλαροί και φιλικοί κάτι που φαίνεται και από τις εξόδους εκτός σχολείου.

Σημείωση: Όλα τα παραπάνω είναι πρόλογος, που πήγα με με το σύλλογο δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα σε ταβέρνα με ζωντανή μουσική και χορό :O :P

Δεν υπάρχουν σχόλια: