Αγαπημένη μπάντα οι Amorphis, μας απασχολούν εξαπανέξαθεν (:P). Με τις death στιγμές τους απέκτησαν έναν πυρήνα αλλά από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Τους είδαμε μάλιστα και από τα μέρη μας.
Το Eclipse ήταν ο πρώτος δίσκος μετά την περίοδο με τον Pasi Koskinen στα φωνητικά. Την περίοδο που απέκτησαν τον χαρακτηριστικό τους ήχο δηλαδή. Φωνητικά η αλλαγή είναι εμφανής και προς το καλύτερο. Όπως και ο δίσκος ο ίδιος φαίνεται να ξελματώνει τη μπάντα από την επανάληψη. Μουσικά δεν ξεφεύγει από το γνώριμό τους ύφος καταφέρνοντας παράλληλα να διακριθεί.
Πολύ όμορφες και εμπνευσμένες συνθέσεις που ξεκινάνε να διακρίνονται κιόλας από το House of Sleep. Το Leaves Scar στη συνέχεια μας ταξιδεύει. Born From Fire και πάμε σε πολεμική διάθεση. Under A Soil And Black Stone για να πέσουν οι ρυθμοί. Folk ήχοι και brutal φωνητικά στο Perkele. Smoke: κόλλημα. Shame Flesh για πόρωση και μετά στο υπερκόλλημα Brother Moon. Φεύγουμε με το φευγάτο Empty Opening.
Το Eclipse είναι ο ορισμός του δίσκου του οπαδού: γουστάρεις μια μπάντα και περιμένεις να βγάλει δίσκο. Θες να έχει πορωτικές τραγουδάρες, όπως την έχεις μάθει, και όχι μετριότητες στο όνομα της προόδου. Ούτε όμως και αναμασήματα. Εδώ είσαι!
2 σχόλια:
Δισκάρα. Αλλά ο πραγματικός οπαδός γουστάρει μόνο το πρώτο ντέμο σε κασσέτα :@
Έχω πάααρα πολύ καιρό να το ακούσω αλλά είναι πολύ καλό. Μου 'κανε περισσότερη εντύπωση γιατί θυμάμαι πρώτη φορά το άκουσα στο λεωφορείο ερχόμενος Θεσσαλονίκη, αργά το βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου