Το ντιβάνι

Σίγουρα έχει διαφορά το φαίνεσθαι από το είναι και δεν ξέρω αν είναι και καλό να συμπίπτουν αυτά τα δύο. Το καλύτερο είναι να μην σε απωθεί το φαίνεσθαι καταρχήν αλλά και να μην είναι τόσο διαφορετικό από το είναι.
Στην προσωπική επαφή, οι περισσότεροι φαίνονται προβλέψιμοι και το πολύ πολύ αν είναι κάποιος του αντίθετο φύλου, να σου δημιουργηθούν αμφιβολίες-σκέψεις τι ακριβώς είναι. Γιατί όπως και να χει, δυσκολευόμαστε έστω και λιγάκι να καταλάβουμε πως σκέφτεται μια γυναίκα ή ένας άντρας αντίστοιχα.
Στο γραπτό λόγο όμως φαίνεται καλύτερα τι έχει-τι πιστεύει-τι καπνό φουμάρει ο άλλος. Αν μπορεί να εκθέσει αυτά που έχει στο μυαλό του πρώτα από όλα. Σα μια έμμεση ψυχανάλυση στη συνέχεια, καθώς φιλτράρονται και αποτυπώνονται αυτά που τον ενδιαφέρουν πραγματικά. Και μετά εσύ ίσως μπορείς να δεις τι νομίζει ο ίδιος για αυτόν και τι βλέπεις εσύ (και ίσως ισχύει πραγματικά). Αυτά για το blogging ως ντιβάνι ψυχανάλυσης...

ΥΓ Ευκαιρία να δανειστώ κανένα βιβλίο του Yalom. Καιρό έχω