18 Φεβρουαρίου 2011

Firehouse - Firehouse

  1. Αμιγώς ποζεράδικος δίσκος: εξώφυλλο, στίχοι, μουσική.
  2. Στα 1990 το πράγμα (glam metal) σα να ξεφουσκώνει αλλά ο ήχος γυαλίζεται παραπάνω. Οι κιθάρες είναι γαμάτες (για το ιδίωμα)
  3. Τα riffs διαδέχονται το ένα το άλλο. Και τη μπαλαντούλα θα βρεις, και τον ύμνο θα τραγουδήσεις.
  4. Φόρα τη μπαντάνα σου, βάλε το eyeliner σου (μέχρι να έρθουν οι Manowar να σε ξεπαστρέψουν)
  5. Δοκιμάστε: All She Wrote (ραδιοφωνικό), Don't Treat Me Bad (δάκρυ), Lover's Lane (ροκάρουμε), Home Is Where The Heart Is (τραγούδηστε το), Don't Walk Away (την κρατάμε από το πόδι), Overnight Sensation (ξαναροκάρουμε), Love Of A Lifetime (κολλάμε από τα μέλια)

5 σχόλια:

roulaki είπε...

Πωπω, τι ωραίες οι ποζεριές των Firehouse! Η τ΄λεια συνοδεία στο player του αυτοκινήτου για μακρινά ταξίδια! Ειδικά το Bring'em out live το έχω λιώσει! Έτσι μπράβο παιδί μου, συνέχισε τις metal αναρτήσεις!

Ανώνυμος είπε...

bye bye baby bye bye, that was all she wrote!

Anton είπε...

Καλά δεν είναι και πολύ metal ο δίσκος εδώ που τα λέμε... Για την ακρίβεια είναι από αυτούς που ακούει πλέον ο Nick με το νέο κολλητό του :@

Mousel είπε...

Και είπα τι μου θύμησε ο τίτλος! Εγώ άκουγα αυτό http://www.youtube.com/watch?v=dQSkuDWhaAo

alexandros είπε...

στην πρώτη ακρόαση της δισκογραφίας ,με άρεσε...