Θα το πάω αρκετά απλοϊκά σήμερις. Θυμάμαι λοιπόν ότι μέχρι κάποιο καιρό πριν, κάναμε αυτό που σκεφτόμασταν και θέλαμε και ίσως επηρέαζε και το περιβάλλον μας. Σήμερα η κατάσταση έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να προσπαθούμε να κινηθούμε και να αντιμετωπίσουμε τι συμβαίνει στο περιβάλλον μας. Από τη ζέστη που μας καταβάλει μέχρι την οικονομική κατάσταση που σφίγγει σαν αγχόνη, κινούμαστε στους ρυθμούς που επιβάλλει το έξω. Το ρεύμα μας πάει και μεις ίσα που καταλαβαίνουμε κάποια γυρίσματα του. Το ζητούμενο είναι να μπορούσαμε να επανερχόμασταν στην κατάσταση που το πέταγμα της πεταλούδας προκαλεί έναν τυφώνα και όχι όπως σήμερα που ο τυφώνας διαλύει τις πεταλούδες.
2 σχόλια:
Με την περιρρέουσα νοοτροπία της γενιάς μας να είναι "με κουράζει πολύ να ασχολούμαι και να πληροφορούμαι, το παίζω ζαμάν φου" μην ελπίζεις φίλε...
Άντε να δούμε αν σήμερα θα δημιουργήσουμε τυφώνα ή θα μας πάρει ο διάολος και πάλι....
Δημοσίευση σχολίου