25 Ιουνίου 2012

Ευρωμπαλίτσα

Εδώ και καιρό το συνθετικό ευρώ για καλό δεν είναι. Και πότε ήταν αν το καλοσκεφτείς...
Από 8 Ιούνη έχουμε στηθεί στους δέκτες μας (sic) και βλέπουμε το Euro. Αν και δεν έχω δει και τα πάντα, μπορώ να πω ότι τόση αφοσίωση σε ποδοσφαιρικό θεσμό, καιρό είχα να δώσω. Δεν είναι ότι παίζεται καμιά φοβερή μπάλα αλλά υπάρχει μια άλφα ποιότητα.
Μεγάλη ομάδα δεν θυμάμαι να χω πετύχει σε αντίστοιχο θεσμό από τότε που βλέπω αλλά από αξιόλογες ομάδες κάτι γίνεται. Σε αυτόν πάλι ούτε με ενθουσιάζει καμία και ούτε υπάρχει η τρέλα του 2004. Πάλι όμως όλοι είναι άνω του μετρίου και είναι συναρπαστικό καθώς ακλόνητο φαβορί δεν υπάρχει.
Εμείς σαν ομάδα και τόσο που πήγαμε πολύ ήταν: πολλά λάθη και κακοί παίκτες στο δικό μας επίπεδο είναι απαγορευτικό. Από αυτούς που απέμειναν η Πορτογαλία είναι απρόσμενα καλή και πιστεύω ότι αν την ευνοήσει λίγο το παιχνίδι είναι ικανή για το καλύτερο. Οι Γερμανοί είναι αντιπαθητικοί και ακόμα και μπαλάρα να παίξουν δεν σε κερδίζουν. Οι Ισπανοί είναι πολύ κουραστικοί ενώ οι Ιταλοί, που τους περιμέναμε διαλυμένους πάνε καλά. Έναν παίκτη επιπέδου del Piero στη θέση του λίγου Cassano να χαν και θα μιλούσαμε για σπουδαία πράγματα.
Παρέλειψα να πω ότι και η Κροατία έπρεπε να προχωρήσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: