Αυτή την απορία την είχα πάντα: πώς γίνεται η εποχή που ιδρώνεις, που ξυπνάς μέσα στον ύπνο σου από τη ζέστη, που αποφεύγεις να κυκλοφορείς κάποιες ώρες, που κάποιες φορές λειτουργείς σε slow motion, να ονομάζεται καλοκαίρι. Που το βλέπεις το καλό;
Στο κράτος της Χαλκιδικής πάντως είναι καλοκαίρι καθώς η κάψα δεν σε καταβάλει. Όπως και εκεί δεν υπάρχει κρίση. Νέα μαγαζιά ανοίγουν, οι τιμές ανεβαίνουν και χαμός από κόσμο. Συνωστισμός σε παραλίες, στις γειτονιές, στην άσφαλτο.
Διακοπές από ότι ακούω όλοι κάτι υποτονικό θα κάνουν. Μακάρι να ξερα τι θα κάνω και γω αλλά δεν εξαρτάται εντελώς από μένα. Ελπίζω πάντως μετά από χρόνια να θυμάμαι που πήγα το 2012.
Γενέθλια σήμερα. Λες να ήρθε η ώρα να σοβαρευτώ, συμμαζευτώ; Ποιος σκέφτεται με τόση ζέστη...
Στο κράτος της Χαλκιδικής πάντως είναι καλοκαίρι καθώς η κάψα δεν σε καταβάλει. Όπως και εκεί δεν υπάρχει κρίση. Νέα μαγαζιά ανοίγουν, οι τιμές ανεβαίνουν και χαμός από κόσμο. Συνωστισμός σε παραλίες, στις γειτονιές, στην άσφαλτο.
Διακοπές από ότι ακούω όλοι κάτι υποτονικό θα κάνουν. Μακάρι να ξερα τι θα κάνω και γω αλλά δεν εξαρτάται εντελώς από μένα. Ελπίζω πάντως μετά από χρόνια να θυμάμαι που πήγα το 2012.
Γενέθλια σήμερα. Λες να ήρθε η ώρα να σοβαρευτώ, συμμαζευτώ; Ποιος σκέφτεται με τόση ζέστη...
2 σχόλια:
..Κυττάζοντας την ωραία αυτή φωτογραφία,είναι μια καλή αρχή για να κρατήσεις στα σίγουρα
το - α - στην λέξη Κ*λοκαίρι....Εάν μετά, καταφέρεις και..." μπείς μέσα στην εικόνα ", ίσως το
πάρεις απόφαση να γράψεις το - α - με μελάνη που δεν σβύνει με τίποτα !
Κυττώ πάλι την φωτογραφία...Δεν βλέπω τα νέα μαγαζιά που ανοίγουν,τις τιμές που
ανεβαίνουν...Δεν φαίνεται ό χαμός από κόσμο,ό συνωστισμός στις παραλίες,στις γειτονιές,
στην άσφαλτο...Αυτά όλα, είναι οι" παρενέργειες" του καλοκαιριού, και μαζί με την ζέστη
επιδρούν επάνω μας - κάπως διαφορετικά στον καθένα.
Γεννημένος στις 23 Αυγούστου - ισως νάναι αυτή ή αιτία που λατρεύω το καλοκαίρι.Άν και με
προβλημάτισες λιγάκι,αφού εσύ,γεννημένος στις 10 Ιουλίου όπως βλέπω,φαίνεται πως ανήκεις
στην...άλλη ομάδα.Μα πως είναι δυνατόν ;
Εγώ πάντως -για την αγάπη μου αυτή για το καλοκαίρι - τιμωρήθηκα πολύ αυστηρά.
Η σύζυγος θέλει μόνο...χιόνια,χιόνια,χιόνια,χιόνια και...κρύο,κρύο, κρύο.
Όμως για τώρα,όταν στέκομαι στο μπαλκόνι,μέσα στην γλυκειά νύχτα του Ιουλίου, με μόνη
παρέα την κακοφωνία των τζίτζικων,βλέπω και νιώθω,το απερίγραφτο μεγαλείο αυτής της
τόσο ευλογημένης εποχής !
.
Όλη τη χρονιά μετράμε τις μέρες για να ρθει το καλοκαίρι αλλά όταν έρχεται, το ακολουθούν όλα αυτά που το κάνουν βαρύ και ασήκωτο. Βρίσκουμε όμως τρόπο να τα βάλουμε στην άκρη και στο τέλος να το απολαύσουμε
Δημοσίευση σχολίου