17 Ιουλίου 2012

Οι παραλίες

Μετά από ένα εξουθενωτικό τριήμερο στο γειτονικό κρατίδιο της Χαλκιδικής μπορείς να βγάλεις εύκολα αρκετά συμπεράσματα παρατηρώντας τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Τόπος συγκέντρωσης όλων η παραλία.
Η οικογενειακή παραλία: γεμάτη από ηλικίες με παιδιά. Άτομα 15 έως 40 απουσιάζουν. Είναι κουραστική και θα αποφεύγετε στο εξής. Νέα είσοδος είναι οι μπηγμένες ομπρέλες που βρίσκεις όταν πας. Και μετά από κάποια ώρα έρχονται και οι ιδιοκτήτες τους λες και τους ανήκει η παραλία. Ελληνάρες. Ακόμα και μορφωμένοι άνθρωποι είναι αυτής της λογικής...
Η παραλία του μπιτσόμπαρου: συνήθως δεν έχει θάλασσα της προκοπής αλλά αυτό λίγη σημασία έχει για τους τρέντηδες. Ούτε τρομερό κέφι βρίσκεις πλέον παρά μόνο καφέ στα 4 και 4,5 ευρώ. Ακόμα και από τους μαχητές και "επαναστάτες" της τηλεόρασης. που καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα  αλλά κοπανάνε στα αυτιά. Αν όμως έχεις βρεις το σωστό "ψαγμένο" target group (15-40 ετών) ξέρεις πως ό,τι και να προσφέρεις θα το αγοράσουν.

Σημείωση: Το master στην ανθρωπολογία είναι κοντά :O
Σημείωση 2η: Στην φώτο μια οικογενειακή παραλία πριν την έλευση των οικογενειών

2 σχόλια:

Nick είπε...

Αυτό με την προ-τοποθετημένη ομπρέλα δεν το ήξερα! Γαμάτο! Χαχαχα!

Η ανθρωπολογία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επιστήμη, θα προτιμούσε να έγραφε αυτό ο Πάπυρος αντί Εφαρμοσμένη ΚάτιΣανΠληροφορική [αναμενόμενο πικραμένο σχόλιο :p]

Anton είπε...

Όσο περνάει ο καιρός και γνωρίζοντας απόφοιτους της σχολής, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον από αυτούς πληροφορικό. Χαρτιά μοιράζουν